HET WEER, NADER VERKLAARD
de (oudere) verhalen zijn soms niet meer helemaal up to
date, onze excusses daarvoor, red.

Stilte door de sneeuw

Het lijkt een vreemd verhaal maar we kunnen
binnenshuis horen of het sneeuwt of heeft gesneeuwd.
Godfried Bomans schreef: "een stad in diepe sneeuw,
je bent op een plek waar het vol lawaai hoort te zijn en
het is er opeens doodstil". Gelijk had hij: vooral vers
gevallen, droge sneeuw werkt als een geluiddemper,
omdat ze veel lucht bevat. Scherpe of luide klanken
worden als het ware opgeslorpt en niet weerkaatst.
De witte wereld is dus ook heel stil, vol rust en kalmte.
Zodra de sneeuw begint te smelten en langzaam ver-
dwijnt neemt het lawaai toe. Misschien heeft u ook
wel eens gemerkt dat een wandeling door de sneeuw
soms een heel ander geluid geeft dan een andere
keer. Het geluid van voetstappen in de sneeuw hangt
samen met de temperatuur. De toon is hoger naar-
mate de temperatuur lager is. Als de temperatuur
boven het vriespunt ligt, dan doen de stappen de
natte sneeuw smelten en zuigen ze het smeltwater op.
Vriest het meer dan vijf graden, dan wordt de sneeuw
vrijwel geruisloos samengedrukt onder de voeten.
Vriest het meer dan twaalf graden, dan horen we de
sneeuw knarsen en kraken alsof we door glas lopen.
Het verband tussen temperatuur en het geluid van
voetstappen in de sneeuw is zo sterk dat een
Russisch (!) natuurkundige (Dobrowolski) na enkele
weken oefenen in staat was om uit het geluid van de
sneeuw de temperatuur tot twee graden nauwkeurig
te schatten, tenminste als de temperatuur tussen
2 en -20 graden lag.